Columns

Column: You people do this all the time!

Geconcentreerd tuur ik in de supermarkt in de dozen bananen. Ze zijn bijna allemaal nog groen en ik wil rijpe. Boos gebrom haalt me uit mijn concentratie. “You’re blocking the bananas!!”, dondert een stem. Ik kijk verbaasd om, in het norse gezicht van een oudere man met leren jack en grijzende baard. In een poging het gangpad niet te blokkeren, had ik het winkelwagentje naast me geparkeerd. Nu kan hij niet bij het schap.

Terwijl ik mijn excuses wil maken en het karretje voor hem probeer te verplaatsen, dondert hij verder.  “You people do this all the time!!” En hij geeft het wagentje een zwiep, grijpt een willekeurige tros (groene, vermoed ik) en loopt weg, onderwijl dingen roepend waarvan ik alleen twee keer het f***-woord versta. Ik sta er een beetje beduusd bij, terwijl om mij heen van alles gebeurt. Toeschouwers laten hun ongenoegen blijken, een klant belt 911 en een winkelbediende snelt op me af om te vragen of het wel gaat. “Blijf in de buurt, de agenten komen eraan.” Politie? Denk ik bij mezelf. Is dat niet een beetje overdreven?    

Maar daar is de agent al en terwijl ik het incident tegenover hem met Hollandse nuchterheid afdoe als irritant maar verder niet zo belangrijk, heeft de 911-beller een messcherpe reconstructie paraat en haalt alles uit de kast: “Hij viel haar gericht aan, heel agressief. De man was zwart en had duidelijk een racistisch motief. Hij bedreigde haar en dat gebeurt veel te vaak hier in de buurt.” Het intrigeert me hoe Amerikanen altijd hun verhaal klaar hebben, alsof het om een sales pitch gaat. Maar overdrijven is ook een kunst. Bedreigen? Met een banaan zeker? 

’s Avonds belt detective MacDonald. Hij vraagt of ik er een zaak van wil maken. Mijn afwijzende antwoord verbaast hem. “Heeft u geen pijn?” vraagt hij bezorgd. “We zagen op de beelden van de beveiligingscamera dat hij het winkelwagentje tegen u aan duwde.” Maar op enkele krassen op mijn ziel na, heb ik nergens last van. Ben ik nou te achteloos, laat ik dit incident te makkelijk van me afglijden? Moet ik echt een zaak aanspannen omdat iemand boos tegen me is uitgevallen? Het voelt totaal buiten proportie. Dus vraag ik het de detective. Hij is even stil en zegt dan: “Ik ben het niet gewend dat mensen dingen kleiner maken. Amerikanen maken altijd alles groter.”

Deel dit bericht:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *