Business,  Madam President

Learnings van zakenvrouw Arianna Huffington

Arianna Huffington’s energiebron lijkt onuitputtelijk, toch moest ook zij herstellen van een burn out. Ik ontmoette haar in New York.

‘Wiens werkdag komt tegenwoordig nog natuurlijk ten einde?’ Arianna Huffington (68) kijkt vragend op, een glimlach op haar vriendelijke gezicht. In het digitale tijdperk weet zij ook wel dat het antwoord zich laat raden. Want wie verstuurt er ’s avonds niet nog even snel een werkmailtje vanaf de bank of zet nog even de laatste puntjes op de i voor die presentatie van morgenochtend? ‘Kies een moment waarop je echt een einde aan je werkdag maakt en verhuis al je mobiele apparaten dan met zachte hand de kamer uit. Het is simpelweg een leugen dat we altijd ‘aan’ moeten staan om succes te hebben. 98,5 Procent van de mensen heeft zeven tot acht uur nachtrust nodig.’

Slaapadvies van een serie ondernemer, je verwacht het niet. Maar Huffington ondervond haar eigen grenzen the hard way. ‘Ik heb het ook heel lang gedaan hoor, 18 uur werken per dag. Een tijd waarin ik geld en macht heel belangrijk vond,’ vertelt ze in het Engels met haar zware Grieks accent. ‘Tot ik op een dag in 2007 instortte en letterlijk op mijn gezicht viel. Ik was bont en blauw. Sindsdien weet ik dat rust ook in dat rijtje thuis hoort.’

‘Als je succesvol wil zijn, moet je de leiding nemen over je eigen tijd. Als je iets wilt creëren, geef jezelf daar dan de ruimte voor. Waarom hebben we de beste ideeën onder de douche, of het moment waarop je wegloopt vanachter je pc? Omdat we dan niet aan het multitasken zijn.’ Huffington heeft alle notificaties op haar telefoon uitgezet. ‘Mensen zouden je moeten waarderen om het feit dat je niét meteen antwoordt. Daarnaast hoef ik niet hetzelfde nieuwsverhaal van dertig verschillende media binnen enkele minuten na elkaar te lezen. En Facebook zou een button moeten maken waarin je jezelf ontvriendt. Offline gaan levert je zoveel tijd op.’

‘Je grootste vijand is angst. Mijn eerste boek was een groot succes. Maar daarna lukte het ineens niet meer.’ Huffington raakte in de put en ging aan zichzelf twijfelen. ‘Ik dacht bij mezelf, misschien kan ik dit wel helemaal niet.’ Toch liep ze ik op een middag zonder er bij na te denken een bank in en vroeg om een lening. ‘Dat ze me die hebben gegeven verbaast me nog steeds. Maar het was een belangrijk moment. Die bewuste bankmedewerker krijgt trouwens nog steeds ieder jaar een kerstkaart van me.’

Rond haar veertigste maakt ze een lijstje van dingen waar ze niet goed in is. ‘Skiën bijvoorbeeld. Ik heb het meerdere keren geprobeerd, maar ik kan het niet. Het is heel bevrijdend dat je een project kunt beëindigen door er simpelweg mee te stoppen. Weet van jezelf waar je goed in bent en wat je graag doet.’

Huffington is de vijftig al gepasseerd als ze het idee krijgt voor een blog. ‘Met de Huffington Post kwam ik op het juiste moment op de juiste plek. Het was de tijd dat gebruikers alles online begonnen te doen. Mijn blog sloeg aan.’ En hoe. AOL neemt het bedrijf over voor $315 miljoen. Als dat daarna zelf door Verizon wordt verworven neemt de naamgever afscheid. ‘De Huffington Post was mijn baby. Ik had nooit gedacht dat ik er mee zou stoppen.’

Er komt een nieuw project voorbij, Thrive Global. ‘Daar had ik in eerste instantie helemaal geen zin in. Het was ook niet mijn idee. Maar na een lezing naar aanleiding van mijn burn out kwam er een man op me af die zei dat ik echt wat moest doen met de dingen die ik net had verteld. Ik wuifde het weg, maar twee jaar later sprak ik hem weer en zei hij dat hij in het idee wilde investeren. Nou, toen wist ik het wel,’ zegt ze lachend.

‘Mijn advies is: leef in het oog van de hurricane. Heb je daar weleens in gekeken? Ik heb er een foto van hangen in mijn slaapkamer.’

Deel dit bericht:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *