Buitenaardse tekens

‘Dit onthoud ik wel,’ denk ik vaak bij het leren van iets kleins. Die punt of komma in die formule is zo logisch, dat vergeet ik echt niet. Dus wel. Natuurlijk wel. De praktijk is nu eenmaal weerbarstiger dan mijn zelfkennis. Vandaar dat ik inmiddels keurig een old school notitieblok heb gekocht waar ik alle codeerstapjes in bijhoud. En voor de grapjassen die nu willen refereren aan mijn blonde coupe haal ik vrij vertaald Albert Einstein maar even aan: ‘waarom zou je onthouden wat je op kunt zoeken’.

Dat notitieblok van mijn dagelijkse codeeruurtjes JavaScript is inmiddels een dagboek, kennisdocument en soort van Bijbel ineen geworden. Bladerend door de volgekrabbelde pagina’s is duidelijk een opbouw te zien. IK HAAT JAVASCRIPT!! was zo’n beetje de netste zin die ik uit het begin terug kon vinden en dekte toen eigenlijk perfect de lading. Ik voelde in eerste instantie 100% frustratie over dat programma, of misschien is het de opbouw van de cursus de ik momenteel volg. In ieder geval snapte ik er geen snars van.

Heb ik net HTML (waarmee je de basics van een statische website leert) en CSS (het design van een website) in de vingers, begin ik voor mijn gevoel weer bij af met JavaScript (waarmee je intelligentie toevoegt aan een site. Denk algoritmes en data structuren).

Wat moet een mens in vredesnaam met dit soort formules?

function isEqual(a,b) {
return a === b;
}

Abracadabra. Er zouden net zo goed Arabische, Russische of buitenaardse tekens kunnen staan.

En waarom zou ik allemaal ingewikkelde codes willen gebruiken om iets uit de formule weg te halen en ergens anders te zetten? Waarom niet gewoon knippen en plakken? (het antwoord hierop weet ik nog steeds niet).

Frustratie dus. Leren programmeren is niet makkelijk, het vergt veel concentratie. Terwijl ik iedere dag trouw achter het scherm klim om bij te leren, vroeg ik me op een gegeven moment toch af: ‘Doe ik wel genoeg?’. De basistraining JavaScript lijkt eindeloos, zoveel oefeningen. Soms duurt het gewoon heel lang voordat het muntje valt, dan heb ik een uur zitten hersenkraken op een formule. Soms verbaas ik me erover dat iets wél werkt.

Het is de keerzijde van zelfstudie. Je kiest zelf je inzet en kan niemand de schuld geven van de hoeveelheid output. Sommigen stellen dat je met 15 minuten per dag een heel eind komt, anderen vinden dagelijks vier uur studeren de norm. Ik zou niet weten waar ik in dat geval de tijd vandaan moet halen. Voor mij werkt het het beste als ik ’s ochtends codeer. Dan is het brein nog fris en kan ik dit vast van mijn to do-lijstje halen.

Het lijkt me heerlijk als JavaScript geen geheimen meer voor me kent. Bladerend door mijn notitieblok kan ik ook tevreden stellen dat ik toch heel veel verder ben gekomen. Een formule als /^\s+|\s+$/g; is inmiddels begrijpelijk voor me. Al moest ik even in mijn handgeschreven aantekeningen duiken om op te zoeken waar dat dakje en het dollarteken ook al weer voor staan.

Deze blog verscheen eerder op Intermediair

Deel dit bericht: