Tech,  zelf leren programmeren

Zo trots als een pauw

Trouwe lezers hadden de vorige keer al door dat ik eigenlijk wat zat te spijbelen. Want had ik na mijn eerste blog niet beloofd dat de volgende keer mijn eigen website online zou staan? Nou, dat deed ‘ie mooi niet dus. Maar nu maak ik het met je goed.

Mijn grootste valkuil in het leven (dit wordt geen therapeutische sessie hoor) is dat ik altijd denk dat ik iets wel ‘even’ fix, ook al doe ik het voor het eerst. Oh, duizenddelig Ikea kastje in elkaar schroeven, geef me even een uurtje. Oh, websiteje online, dat doe ik wel even. Als je in verkleinwoordjes denkt, dan klinkt het ook alsof iets no big deal is. Maar keer op keer blijkt dat ‘even’ niet bestaat.

Want djiez, wat kost leren toch een hoop tijd. Uuuuren zit ik te pielen om mijn site online te krijgen. Het adres claimde ik lang geleden al, en sindsdien heb ik er niet meer naar omgekeken. Nu snap ik NIKS van alle termen op mijn scherm, en mijn geliefde zegt alleen maar bemoedigend dat hij dit gedeelte ‘ook het lastigst vond’.

Ik google wat naar ‘site online krijgen’ en stuit op allerlei fora met tips over FTP mappen, drupalmappen (watte?) en Content Management Systemen. Overal wordt gedaan of het heel eenvoudig is, maar mij zegt het allemaal bar weinig. Tot.., ik op het briljante idee kom om te kijken of mijn domeinhost misschien een handleiding online heeft staan. En dan is het wel binnen een kwartiertje gefixt.

Mijn website heb ik gemaakt met WordPress. En dat heeft inderdaad heel weinig met zelf programmeren te maken, maar ik moet ergens beginnen hè! Ondanks dat er de eerste 24 uur niet veel anders staat dan de standaard lyrische WordPress tekst ‘Hello world! Welcome to WordPress. This is your first post. Edit or delete it, then start blogging!’, ben ik toch zo trots als een pauw dat er bij het intikken van www.barbaranoordermeer.nl na anderhalf jaar eindelijk iets laadt.

Nu mag ik aan de slag met het uiterlijk van mijn site. De keuze blijkt reuze, er zijn duizenden varianten. Ik ploeg wat door de opties heen. Hoe bepaal je een goed thema voor je site? Ze zijn allemaal mooi. Je krijgt standaard als keuze Twenty Seventeen, maar ergens voelt het te makkelijk om klakkeloos voor die variant te kiezen. Er extra voor betalen wil ik in deze fase ook niet. Uiteindelijk valt mijn keuze op het thema Ashe.

En dan begint het proces waar ik meestal wel bedreven in ben, dat van tekstjes schrijven. Dat doe ik wel even. Dus zet ik een jazzy muziekje op, pak een latte, draai mijn haar in een knot en voel me heel hipsterig developerig. Maar wat zet je in hemelsnaam op je eigen site? ‘Hoi, ik ben Barbara’. Tsja dat was wel duidelijk na het intikken van die url. Het brein blijft blanco. Mijn. Eigen. Site. It better be good.

 

Deze blog verscheen eerder bij Intermediair
Deel dit bericht:

2 reacties

  • Freek

    Hoi Barbara,

    Kwam je blogpost tegen op Intermediair en zo vervolgens op je website.

    Leuke pakkend geschreven blog over een, voor mij en waarschijnlijk voor veel andere Gen. X en Y (aka Millenials), herkenbare struggel.

    Dacht zelf enkele jaren geleden voor de Tafel en Skykids ook ‘eventjes’ de websites te bouwen en online te plaatsen. Ontelbare lange nachten, dito uren zelfstudie – google is your friend and WordPress the ideal companion for dummies – is dat uiteindelijk, met veel Trail & Error, enigzins gelukt.

    Het wegzakken van de opgedane ‘kennis’ door gebrek aan ‘t onderhouden ervan – want druk, druk, druk; dus geen tijd – gaat helaas aanmerkelijk sneller.

    Heb met veel plezier en een grote glimlach – van herkenning – je blog gelezen.

    Kijk al weer uit naar de volgende!

    Groet Freek.

    • admin

      Hey Freek,

      Dank voor je leuke berichtje!

      Het wegzakken van kennis, zoals je beschrijft, is inderdaad ook zo herkenbaar (en irritant). Zo blijf je bezig, maar we kunnen helaas niet alles vooraan zetten op onze harde schijf. Ik heb dat ook met talen, ieder jaar op de camping in Frankrijk weer zoeken naar dezelfde woorden, pfff… En terwijl ik een jaar in Engeland heb gezeten, heb ik nu in de States weer moeite om een gesprek goed op gang te houden. Ach, dat komt gelukkig ook vanzelf wel weer.

      Take care!

      Groet,
      Barbara

Laat een antwoord achter aan Freek Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *